فیوژن فیبر نوری یکی از خدمات فیبر نوری است که توسط ما ارائه میگردد. فیوژن روشی است که برای اتصال بین دو عدد تار فیبر نوری استفاده می گردد. این کار به وسیله جوش فیبر نوری و با استفاده از دستگاه فیوژن و توسط فیوژن کار انجام میگردد. فیوژن فیبرنوری در اثر گرم شدن تارها (ذوب شدن تارها در نقطه جوش) توسط الکترودهای دستگاه فیوژن و جوش دادن آن ها به یکدیگر انجام می گردد.
خدمات شبکه و فیوژن فیبر نوری توسط متخصصان کار آزموده نوآوران دیتا در اسرع وقت و با مناسب ترین قیمت انجام میگردد.در ادامه مطالبی در باره نحوه انجام خدمات فیوژن مطالبی را بیان می کنیم.
فیوژن با هدف کم کردن پراکندگی و بازتاب نور در طول کابل های فیبر نوری انجام میگردد. برای این کار معمولا از گرمای قوس الکتریکی که توسط دستگاههای پیچیده جوش فیبر تولید میشود ،استفاده می شود اما در روش های قدیمی تر دیگر از حرارت شعله گازی یا حرارت ناشی از عبور جریان الکتریکی استفاده میگردید.
کابل های فیبر نوری از جدیدترین فناوری ها به حساب می آیند، این کابل ها ساختاری چند لایه دارند که برای ایجاد جوش بین تار های آن باید توسط فیوژن کار با دقت و ماهرانه برش خورده و کاملا تمیز شوند، زیرا اگر این کار با دقت صورت نگرفته وتمیز نشود کیفیت کار بسیار پایین بوده و توسط دستگاه پاس نمی شود.
بعد از اعمال جوش باید مراقبت هایی نیز ازمحل اتصال انجام گردد، برای اینکار در محل جوش کابل های فیبر نوری مفصل ایجاد می گردد.اگرنقطه جوش دچار خمیدگی های بیش از حد شود ،ممکن است کابل به طور موقت یا حتی دایمی دچار قطعی گردد.
فیوژن کار به کسی گفته میشود که خدمات فیوژن فیبر نوری را با ظرافت و دقت تمام انجام میدهد.
فیوژن فیبر نوری عمل اتصال یا در اصطلاح جوش دادن دو کابل فیبر نوری به یکدیگر می باشد که توسط دستگاه فیوژن فیبر نوری انجام می شود. اتصال فیوژن از جرقه الکتریکی برای جوش دو فیبر نوری به هم استفاده می کند. این فرایند از جوش فیبر نوری شامل حرارت موضعی دو کابل فیبر نوری برای ذوب کردن و اتصال انتهای آنها به هم می باشد. فرایند اتصال با اماده سازی انتهای هر دو فیبر برای اتصال شروع می شود که در ابتدا حذف پوشش های محافظ از انتهای هر دو فیبر ضروری است.
سپس فیبر به منظور ایجاد سطحی صاف و عمود بر آن در انتها با استفاده از روش score-and-break شکسته می شود که فرایند cleaving می باشد و بعد از آن کیفیت انتهای هر فیبر با استفاده از یک میکروسکوپ بررسی می شود.
در جوش فیبر نوری، اتلاف در اتصال رابطه مستقیم با زوایا و کیفیت انتهای فیبر در هر دو طرف آن دارد. یک دستگاه فیوژن معمولی شامل دو ثابت جهت قرار گیری فیبر ها در آن و دو الکترود می باشد. میکروسکوپ به قرار گیری انتهای فیبر آماده شده در دستگاه فیوژن کمک می کند. فیبر ها در دستگاه قرار گرفته و هم تراز می شوند و سپس با هم ذوب و متصل می شوند.
در ابتدا در جوش فیوژن از سیم کروم به عنوان عنصر حرارتی برای ذوب کردن و اتصال فیبر ها به هم استفاده می شده اند. تکنیک های جدید جوش فیبر نوری لیزر دی اکسید کربن، جرقه الکتریکی و شعله حاصل از گاز را جایگزین سیم کروم برای حرارت دادن انتهای فیبرها جهت ذوب شدن و اتصال آنها کرده است. جوش فیبر نوری با روش جرقه الکتریکی می تواند یک فیبر یا رشته های فیبر نوری 12 یا 24 تایی را در یک زمان متصل کند.
دستگاه فیوژن از منبع گرمایی جهت ذوب شدن تارها یا دو تار نوری در محل جوش بهره می گیرد در گذشته و اولین نسل از دستگاه های فیوژن از گاز برای این کار استفاده می شد. هم اکنون انتقال این گرما از طریق پرتو افشانی لیزر و یا قوص الکتریکی در محل جوش صورت می پذیرد.
کابل های فیبر نوری جزء کابل های تولیدی تکنولوژی بالا در جهان به شمار می آیند و معمولا از چندین لایه تشکیل می شوند. در واقع دستگاه فیوژن باید با عمل Splicing یا فیوژن ارتباط بین دو تار را برقرار نماید. تارهای نوری باید در هنگام عمل جوش کاملا تمیز و به صورت صحیح برش خورده باشند. هر گونه خمیدگی بیش از انداره استاندارد در کابل های نوری یا محل جوش فیبر نوری باعث قطعی موقت و یا دائم در کابل می شود.
افت فیوژن فیبر نوری به طور مستقیم به تنظیمات دستگاه و اپراتور بستگی دارد همچنین استفاده از ابزار های صحیح در انجام فیوژن مانند استیریپر Stripper و کاتر یا کلیور Cleaver به طور دقیق در مورد کابل های نوری دقت فیوژن را بالا می برد. پاکیزه بودن تارها در محل جوش از دیگر عوامل موثر در جوش فیبر نوری است.
دستگاه فیوژن در گذشته تکنولوژی میکروسکوپی (امکان دیدن تارها) جهت فیوژن را برای اپراتور فراهم می کردند ولی هم اکنون اکثر دستگاه های فیوژن دارای لنزهای با قدرت بزرگنمایی مناسب می باشند. Crimp حرارتی نیز در واقع به عنوان تکیه گاه تارهای نوری به هم جوش داده شده در محل جوش قرار می گیرد و بعد از حرارت دیدن از محل جوش یا فیوژن محافظت فیزیکی می نماید.
برداشتن محافظ پلیمری فیبر نوری برای رسیدن به بافت رشته فیبر عملیات استریپ نامیده میشود. باتوجه به حساس بودن رشته ی فیبر نوری ، انجام این عملیات باید بادقت بالایی انجام شود . برنامه ریزی های مختلف قبل از انجام فیوژن برای کابل های مختلف فیبرنوری باید مد نظر قرار گیرد.
پس از استریپ ، فیبر های نوری باید بااستفاده از الکل و دستمال های مخصوص (پد الکلی) تمیز شود تا آلودگی های روی آن کاملا تمیز شود. اهمیت این کار در افزایش دقت عملیات جوش و کاهش افت دیتا در نقطه جوش بسیار مهم است.
این کار توسط فیوژن کار و به وسیله کاترهای مخصوص برای اماده کردن سطح مقطع فیبر جهت عملیات فیوژن انجام می گردد. این مرحله نیز همانند مرحله بالا بسیار اهمیت دارد و کوچکترین اشتباه در این دو مرحله باعث تکرار چندین باره عملیات فیوژن فیبر نوری خواهد شد. اگر برش به سطح مقطع درستی نرسید ، میزان افت سیگنال بالا خواهد بود.
اصلی ترین و مهمترین مرحله است . که شامل قراردادن رشته ها بین دو فک در دستگاه فیوژن می باشد. انجام تنظیمات لازمه، عملیات فیوژن و قراردادن نقطه جوش در کریمپر حرارتی مخصوص میباشد. به تنظیم نحوه قرار گرفتن دوتار در یک راستا در سه محور طولی ، عرضی و ارتفاع نیز بایدکاملا توجه کرد و مهارت خاصی را می طلبد.
به طور کلی با انجام صحیح مراحل بالا میتوان دقت جوش فیبر نوری را بالا برد. افت فیوژن فیبر نوری به طور مستقیم به تنظیمات دستگاه و اپراتور دستگاه(فیوژن کار) بستگی دارد.
دستگاهی است که می تواند کورها یا همان هسته اصلی که جنس آن از نوعی شیشه خالص تشکیل شده را به هم جوش دهد و انواع مختلفی دارد، برند های مختلفی این دستگاه را ساخته اند که مهمترین آنها فوجیکورا و سومیتومو ژاپن می باشد.
دستگاه فیوژن برای وصل کردن و جوش دادن دو فیبر نوری (کور) استفاده می گردد. به این صورت است که سر دو فیبر نوری در دستگاه قرار داده می شود و درب دستگاه را میبندیم . دو فیبر نوری نازک که از دو طرف به دستگاه وارد شده توسط دستگاه به هم نزدیک شده و نسبت به هم کاملا تراز شده ودر مقابل هم قرار میگیرند و ادامه کار توسط دستگاه به صورت اتوماتیک انجام می گیرد و مراحل انجام کار از طریق LCD دستگاه فیوژن قابل مشاهده می باشد.
فیوژن فناوری جدیدی است که به جهت ایجاد اتصال بین دو کابل فیبر نوری استفاده می شود که به ان جوش فیبر نوری هم می گویند ، در این روش از گرما برای اتصال فیبرهای نوری به یکدیگر استفاده می شود. جوش دادن دو فیبر نوری توسط دستگاه فیوژن انجام می شود.
این دستگاه باایجاد حرارت، تارهای فیبر نوری را گرم و ذوب (در نقطه جوش) می کند که باعث جوش دادن آن دو به یکدیگر می شود. بهترین روش اتصال فیبر نوری ازنظر کیفیت و هزینه ، فیوژن فیبرنوری است.
فیوژن فیبرنوری با هدف کم کردن پراکندگی و بازتاب نور در طول کابل فیبر نوری انجام می شود. برای این کار معمولا از گرمای قوس الکتریکی استفاده می شود اما در روش های قدیمی تر دیگر از حرارت شعله گازی یا حرارت ناشی از عبور جریان الکتریکی از فیلمان تنگستنی نیز ممکن است استفاده شود.
امروزه کابل های فیبر نوری جزو جدیدترین فناوری ها میباشند که ساختاری چند لایه دارند و برای ایجاد جوش بین ان ها
کابلها باید با دقت و به طرز صحیحی برش خورده و کاملا تمیز شده باشند.
بعد از اعمال جوش باید مراقبت هایی نیز از کابل ها انجام شود که در نقطه جوش دچار خمیدگی های بیش از حد نشوند چرا که ممکن است کابل به طور موقت یا حتی دایمی دچار قطعی شود.
اتصال فیبر نوری به دو صورت انجام می شود : فیوژن فیبر نوری و روش مکانیکی
مقایسه اتصال فیوژن و اتصال مکانیکی
اتصال مکانیکی و فیوژن دو دسته ی گسترده از تکنیکهای مورد استفاده برای اتصال فیبر های نوری می باشند .
اتصال فیوژن: شامل فرایند استفاده از حرارت موضعی جهت ذوب کردن یا ترکیب کردن انتهای دو فیبر می باشد .
اتصال مکانیکی: از مواد و وسایل مکانیکی جهت همترازی و اتصال فیبر ها استفاده می کند
هر یک از تکنیک های اتصال جهت بهینه سازی عملکرد و کاهش اتلاف اتصال می باشند. اتصال مکانیکی اتلاف وارده و برگشتی بیشترو اطمینان پایین تری از اتصال فیوژن دارد .
به طور کلی اتصال مکانیکی نیاز به سرمایه گذاری اندکی دارد، اما باید توجه شود که با اتصال مکانیکی شما نیاز به مدیریت و مقابله با هزینه های هر اتصال دارید .
در اتصال فیوژن هزینه هر اتصال کمتر،ولی اتصال دقیق تر و بهتر می باشد اما به سرمایه ی اولیه بیشتری نیاز دارد که این سرمایه گذاری اولیه با توجه به امکانات و دقت دستگاه جوش که قصد استفاده از آن را دارید متغیر می باشد .
با توجه به این واقعیت که نقاط ناشی از اتصال فیوژن تقریبا بدون شکاف هستند، اتصال فیوژن تمایل به تولید انعکاس برگشتی کمتر همچنین کاهش اتلاف نور دارد .
تفاوت دیگری که باید به آن توجه شود این است که اتصال فیوژن معمولا برای اتصال فیبرسینگل مود استفاده می شود در حالی که اتصال مکانیکی برای هر دو اتصال فیبر سینگل مود و مالتی مود استفاده می شود.
لخت کردن فیبر Stripping the fiber
عملیات فیوژن با آماده کردن سر هر دو فیبر نوری آغاز می شود. این کار نیازمند جدا سازی روکش از انتهای فیبر می باشد. برای لخت کردن فیبر نوری، روکش پلیمری دور کابل فیبر نوری را از روی آن بر می داریم تا بتوانیم عمل جوش و اتصال فیوژن را انجام دهیم.
این عمل با را به سادگی با عبور فیبر از داخل یک لخت کننده مکانیکی که مشابه سیم لخت کن عمل می کند انجام می دهیم. در غیر اینصورت از یک وسیله مخصوص لخت و آماده سازی که از اسید سولفوریک داغ یا یک جریان کنترل شده هوای داغ بهره می برد استفاده می کنیم.
تمیز کاری فیبر نوری Cleaning the fiber
باید پس از لخت کردن فیبر، برای جلوگیری از ورود آلودگی به عملیات و افت کیفیت فیوژن، فیبر به طور کامل تمیز شود. برای این کار با دستمال مرطوب و الکل، فیبر را بطور کامل تمیز می نماییم.
برش فیبر نوری Cleaving the fiber
به عملیات برش فیبر نوری گفته میشود این کار توسط کاترهای مخصوص برای اماده کردن سطح مقطع فیبر جهت عملیات فیوژن انجام میشود..
فیبر نوری از جنس شیشه است که برای برش آن مانند شیشه بر ها از روش خط انداختن و قطع کردن و یا توسط کاترهای مخصوص برای اماده کردن سطح مقطع فیبر استفاده می کنیم. این مرحله نیز همانند مرحله بالا بسیار اهمیت دارد و کوچکترین اشتباه در این دو مرحله گاها باعث تکرار چندین باره عملیات فیوژن خواهد شد. سطح مقطع فیبر می بایست کاملا صاف و عمود بر محور فیبر باشد. کیفیت برش و سطح مقطع توسط میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد. در فیوژن فیبر نوری افت اتصال تابع مستقیم زاویه و کیفیت مقطع دو فیبر می باشد. اگر برش به سطح مقطع درستی نیانجامد میزان افت سیگنال بالا خواهد رفت .
هر چه زاویه برش به ۹۰ درجه نزدیکتر باشد افت کمتری را در فیوژن شاهد خواهیم بود. (کیفیت ابزار برش نیز بسیار مهم است)
اتصال فیوژن فیبر نوری Splicing the fibers
تا اینجا فیبر نوری برش خورده و بدون محافظ می باشد.
جوش های فیوژن کور یا هماهنگی روکش ها می باشند. استفاده از یکی از این روش ها دو فیبر های برش خورده بوسیله دستگاه فیوژن بصورت اتوماتیک در محور X,Y,Z همتراز شده و سپس جوش داده می شوند. قبل از جدا کردن فیبر از دستگاه تست انجام می گیرد تا فیبر در جابجایی، بسته بندی و استفاده طولانی دچار شکستگی نشود. فیبر لخت بوسیله روکش گذاری مجدد یا توسط محافظ فیوژن کاور می شود. محافظ فیوژن یک لوله قابل ارتجاع داغ با غشاء قوی و افت کم می باشد.
طول کابل های فیبر نوری محدود بوده و عموما در متراژ ۲ و ۴ کیلومتری تولید می شوند. در کابل کشی فیبر نوری در محیط های بیرونی و زیر زمین این متراژ ممکن است از طول مسیر ما کوتاه تر باشد و برای رسیدن به متراژ مورد نیاز از مفصل بندی استفاده می کنیم.
برای این منظور فیبر را در محل اتصال به هم جوش داده و درون مفصل قرار می دهیم. تمامی کابل ها را لیبل گذاری می کنیم و محیط و مفصل را بطور کامل از گرد و غبار و آلودگی پاک می نماییم. قرار دادن کابل اضافه ( دست پیچ ) به متراژ ۱۰ الی ۱۵ متر جهت استفاده آتی و رفع ایراد پیشنهاد می گردد.
نوآوران دیتا عرضه کننده خدمات شبکه در ایران