به طور کلی هاب اترنت، سوییچ و روتر اجازه میدهند یک کامپیوتر یا چند کامپیوتر به یک یا چند کامپیوتر دیگر، دستگاه شبکه و شاید هم شبکههای دیگر متصل شوند. وقتی میخواهیم یک دستگاه یا کامپیوتر را به شبکه اترنت وصل کنیم؛ باید یکی از این سه دستگاه را استفاده کنیم. تفاوت این سه دستگاه در عملکرد داخلیشان و نحوه رفتار با یک بسته شبکه است.
یک دستگاه ارزانقیمت و ساده است که کمترین هوشمندی در شبکه را دارد و معمولا قابل مدیریت و پیکربندی یا کنترل نیست. کار هاب بسیار ساده است: هر بسته دریافت شده در شبکه را برای تمام دستگاههای دیگر هم میفرستد.
هر دستگاهی که با کابل شبکه و درگاه RJ۴۵ به یک هاب وصل شود؛ میتواند اطلاعاتی برای دستگاههای دیگر شبکه بفرستد یا دریافت کند.
هاب نمیتواند یک دستگاه در شبکه را از دستگاه دیگر تشخیص بدهد یا آدرس و نام یک دستگاه را بداند و یاد بگیرد. هاب نمیتواند بفهمد اصلا کدام دستگاهها در شبکه روشن هستند و کدام دستگاهها خاموش و نباید برایشان اطلاعاتی ارسال کند.
هر کامپیوتر روی یک هاب میتواند بقیه کامپیوترها را ببیند و خودش تصمیم میگیرد که این پیام روی شبکه متعلق به او است یا خیر!
برای سالها، هابهای اترنت روشی ساده و ارزان برای اتصال چندین کامپیوتر به یکدیگر در شبکههای کوچک بودند اما امروزه کمتر مورد استفاده قرار میگیرند.
یک سوییچ، دستگاهی هوشمندتر و کارآمدتر از هاب اترنت است. یک سوییچ میتواند یاد بگیرد اطلاعات را برای یک کامپیوتر بفرستد و هر دستگاه را از روی آدرس MAC تشخیص دهد.
سوییچها در ابتدا و شروع شبکه؛ یک بسته رسیده را برای تمام کامپیوترهای درون شبکه ارسال میکنند اما به تدریج و با جوابهایی که از کامپیوترهای دیگر به دست میآورد؛ جدول آدرس MAC خود را بهروزرسانی کرده و متوجه میشود هر دستگاه چه نامی دارد و باید کدام بستهها یا اطلاعات شبکه را برایش بفرستد.
سوییچها به دو مدل مدیریتی و غیر مدیریتی تقسیم میشود که در مدل مدیریتی؛ کاربران با استفاده از یک پنل مدیریتی میتوانند برخی تنظیمات و پیکربندیها را انجام دهند.
سوییچها سریعا متوجه وصل شدن یک دستگاه جدید یا روشن/خاموش بودن یک دستگاه میشوند؛ کارایی و سرعت شبکه بهتر از هاب اترنت است و برای راهاندازی یک شبکه کوچک با چندین دستگاه کامپیوتر مناسب هستند.
روترها هوشمندترین و پیچیدهترین دستگاههای شبکه هستند. روترها در انواع مختلف و با اندازههای گوناگون در بازار هستند.
بیشتر بدانید: روترها همانند یک کامپیوتر میتوانند فکر کنند، برنامهریزی شوند، از سیستمعامل استفاده کنند و در شبکه دست به انتخاب و مسیریابی و مدیریت شبکه بزنند.
روترها به هر دستگاه یک آدرس IP اختصاصی مانند ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱۰ تخصیص میدهند و تمام ارتباطات خود با آن دستگاه را از طریق همین آدرس انجام خواهند داد. روترها به طور خودکار و با استفاده از پروتکل DHCP میتوانند به هر دستگاه یک آدرس جدید بدهند یا آدرس قبلی آن را یاد بگیرند.
بهترین مسیرها و کوتاهترین مسیرها برای ارسال یا دریافت اطلاعات از یک دستگاه در شبکه به دستگاه دیگر را انتخاب میکنند و میتوانند نوع محتوای شبکه را تشخیص داده و براساس آن تصمیمگیری کنند.
روترها نسبت به سوییچها و هابها گرانقیمتتر هستند ولی سرعت شبکهها را بیشتر میکنند و تاخیر در شبکه بسیار پایین میآید.
حالا که تفاوتهای عملکردی هر سه دستگاه را متوجه شدیم؛ بهتر است چند نکته مهم را بدانیم:
۱– معمولا یک مودم را همراه با یک روتر میسازند تا بتواند مقداری شبکه را هم مدیریت کند. اگر نیاز به چندین درگاه شبکه باشد؛ یک سوییچ هم به مودم اضافه میشود.
۲– در روترهای بیسیم؛ درگاه WAN توسط روتر و درگاههای LAN توسط سوییچ اداره میشوند. برای اینکه یک کاربر چندین دستگاه نیاز نداشته باشد؛ یک روتر و سوییچ را باهم ادغام میکنند.
۳– برای اتصال چند کامپیوتر ساده به یکدیگر در یک شبکه اترنت؛ حتما به یک روتر نیاز نیست و یک سوییچ با سرعت و تعداد درگاههای کافی؛ جواب خواهد داد.
Ethernet cable pluged into a network router
۴– برای شبکههای خانگی و اداری کوچک و متوسط، سوییچها در تعداد درگاه، سرعت هر درگاه، اندازه و کاربردها متنوعتر از روترها هستند و قیمت ارزانتری دارند.
۵– اگر در یک شبکه از روتر بیسیم استفاده کنید ولی تعداد دستگاهها یا کامپیوترهای شبکه کابلی بیشتر از تعداد درگاههای روتر باشند؛ باید یک سوییچ هم به شبکه اضافه کنید!
۶– روترها عملکردی بهتر از سوییجها دارند ولی گاهی اوقات خریدشان به صرفه نیست و بهتر است یک سوییچ ساده و ارزان خریداری کنید!
نوآوران دیتا عرضه کننده تجهیزات شبکه و فیبر در ایران